Dialoog – Dialogue

Dialogue between two painters of different generations: Reinoud van Vught (b. 1960) and Jorn van Leeuwen (b. 1982). They will show their latest work, paintings as well as drawings. The exhibition runs from 13 May – 24 June. Opening : Saturday 13 May, 4 pm.
This last week we’re open on Tuesday, Wednesday, Friday, Saturday from 12-5 pm.
Jorn van Leeuwen
Het experiment in de beeldende kunst ligt niet voor de hand. Zeker niet in de schilderkunst waarin gestadige ontwikkelingen vanaf een degelijk vertrekpunt de boventoon voeren. Heeft een schilder eenmaal een zekere stijl gevonden, dan blijft hij deze trouw op zijn reis van verdere ontdekkingen en verdiepingen. Er zijn schilders die het experiment niet schuwen. Vaak worden ze dan niet begrepen, omdat men nu eenmaal houdt van herkenning. Herkenning biedt zekerheid en rust. Een lineaire ontwikkeling is overzichtelijk. De kunstgeschiedenis laat echter zien dat vooral de experimenterende schilders, de zichzelf steeds uitvindende schilders, de meest interessanten zijn en voor de ontwikkelingen in de schilderkunst hebben gezorgd: Cézanne, Matisse, Picasso, Bracque, De Kooning, Pollock, Polke, Richter.
De twee schilders van deze expositie schuwen het experiment ook niet. Reinoud van Vught is al jaren geïnteresseerd in hoe verschillende materie en verf zich gedraagt op papier of op doek en vindt telkens nieuwe ‘chemische’ verbindingen. Nu is het marmerpoeder dat hij mengt met de verf en de werken op het doek krijgen daardoor een zachte huid als fluweel. De kleuren raken intens verzadigd. De structuur is exotisch geworden, onalledaags.
Constant in zijn oeuvre zijn bepaalde vormen als paddenstoelen, florale motieven en ornamenten. Deze komen altijd weer terug maar telkens in een geheel andere context. De wijze waarop in de natuur groeiprocessen tot stand komen, van chaotische structuren tot heldere vormen, zo werkt het ook bij Reinoud. Op het eerste gezicht lijkt zijn werk onsamenhangend, vol verschillende verfsporen en chemische explosies en dan ineens doemt er iets op uit de wirwar van verflijnen, vlakken en lagen. En dat kan dan zo’n paddenstoel zijn of een bloem of een vrucht. Kijken naar zijn werk is een avontuurlijke ontdekkingsreis.
De motieven bij Jorn van Leeuwen zijn ook floraal van aard. In zijn laatste schilderijen figureert echter een vogelkooi als onderwerp. Miniatuur architectuur, een woning voor een vogel. Maar ook dan spelen florale motieven en ornamenten een rol. Als begrenzing van het vlak of als hoofdonderwerp. Net als Gustave Courbet werkt Jorn van Leeuwen zijn schilderijen op vanuit het zwart. Zoals licht na de duisternis komt, zo doemen de beelden op in de schilderijen. Is er zelfs hier en daar een hevig lichtpuntje te zien, alsof een glimwormpje in het schilderij is gekropen. Het experiment zit hier in de gelaagdheid van de verfopbouw om vanuit het zwart tot vormen en kleuren te komen, om vanuit de ondergrond het beeld tot leven te brengen. Het is elke keer weer een avontuur waar het beeld in eindigt. En avontuur is het wezenlijke element van experimenteel.